1, dostałam się do szkoły medycznej!
2. zaczęłam nową prace!
Jednak jest źle, odchudzanie MASAKRA
Rano idealnie, bo śniadanie 196 kcl. Jednak potem masakra, po pracy pojechałam na Brzeską zobaczyć czy dostałam się na technika, potem na Wieleński do cer fura po zakupy.......... i tu się zaczęło.... w sklepie zjadłam pół bagietkę ziołową, i kupiłam sobie sunbites co dało 768 kcl na LUNCH!!!!!! więc jak tylko dojechałam do domu to do kibla.... wymiotowałam długo ale nie wszystko ze mnie wyszło.... potem obiad potrawka z ryżu i kurczaka niby nie kaloryczna ale jak się zje dwie miski to jednak. Potem czekolada z ryżem, kawałek ciasta i znowu do kibla..... i znowu nie wszystko... teraz zjadłam kolacje płatki z mlekiem, ale już mój żołądek chce je zwrócić....
Generalnie jak obliczyłam to ok 659 kcl strawiłam, jednak nie jestem tego pewna więc napisze że 1000 na pewno i kto wie że nie więcej.....
JUTRO BĘDZIE LEPIEJ!!!!!
dobrze że chociaż nie strawiłam wszystkiego....
Moja nowa praca raczej nie należy do najbardziej interesujących, INTIMISSIMI na pewno było ciekawsze, jednak szkoła i taka praca raczej źle by się skończyła. No i w PGP mam wolne weekendy i pracuje razem z kumplem. Do tego sklep był w centrum handlowym więc na przerwach chodziło się do sklepu po jedzenie, w nowej pracy nie ma sklepu, nie można z niej wyjść więc zjem jutro tylko jogurt sojowy w pracy i wypije cole 0.
Smutno mi, chłopak w pracy znowu na nocce, a ja sama w mieszkaniu, ciężko mi to przeżyć. Przez lęki się nie wysypiam, znajomi i luby każą mi iść znowu na terapie i po leki... ALE PO NICH SIĘ TYJE!!! i tak dobrze że zgodziłam się na antykoncepcje....
Czemu nie umiem być szczęśliwa?!
Czemu nie umiem docenić tego co mam wokoło siebie?!
Czemu niczego nie akceptuje?!
Błagam jak to czytasz to pociesz mnie, daj parę rad i słów otuchy. Czuję się taka samotna wśród tylu ludzi.
http://formeandmydreams.blogspot.com/ przypomniała mi o tej piosence
Jednak zasada, ze nie powinno sie chodzic na zakupy glodnym cos w sobie ma... Ale nie martw sie, jestesmy ludzmi mamy prawo do bledow
OdpowiedzUsuńBulimia jest straszna, wiem coś o tym. Ale jestem pewna, że sobie z nią poradzisz. Nie miałam napadu od tygodnia i czuję się świetnie.
OdpowiedzUsuńMi zawsze pomagało znalezienie sobie zajęcia, wypełnienie wolnego czasu. Trzeba po prostu powiedzieć NIE, choć wiem, że to bardzo trudne.
Trzymaj się mocno, życzę Ci powodzenia w pracy i bardzo się cieszę, że dostałaś się do szkoły.
Pozdrawiam i przesyłam buziaki, Aga.
Ah te wymioty, znam ten ból :(. Niby nie chcesz ale jesz a potem........... jest już tylko jedno wyjście. Ciesz się, że masz nową prace - nowy początek, nowy start, mniejszy dostęp do jedzenia. Prawie same plusy :).
OdpowiedzUsuńWgl to jestem na twoim blogu pierwszy raz ale na pewno będę tu częściej zaglądać i Cię wspierać :***
Głowa do góry :) Wszystko będzie dobrze!
Moje biedactwo. Ja w Ciebie wierzę. Ja rozumiem. Nie jesteś sama.
OdpowiedzUsuńmusiałam się porządnie naszukać linku do komentarzy, ale już jestem w odpowiedniej sekcji, uf.
OdpowiedzUsuńrozumiem co czujesz, kiedy bardzo chcesz się pozbyć jedzenia, ale ono nie wychodzi. byłam załamana, kiedy nie zadziałały tabletki przeczyszczające, które biorę (brałam?) na potęgę i przypadkiem zostałam z brzuchem pełnym trawiącego się jedzenia. trzeba trzymać się diety, to chyba najlepsze rozwiązanie. ale jakie trudne! musimy być silne, kochana! wszystko zależy tylko i wyłącznie od nas i nie można dać się sterować bulimii czy kompulsywnemu objadaniu się. wierzę, że znajdziesz w sobie siłę i dasz ze wszystkim radę. spokojnie, nie denerwuj się. w nocy zajmij czymś, może czytaj książkę - to usypia? będziesz potrzebować dużo energii, kiedy już zaczniesz szkołę, pracę - obydwu BARDZO GRATULUJĘ! czyli jednak to, że jesteś z rocznika, który źle zdał maturę, nic nie znaczy ;)
powodzenia kochana, bądź twarda!
70-50.blogspot.com